Σεμπαστιάν Άλφι, Αργεντινή, Ισπανία, 2022, 76'

Αυτή η αλληγορία για την τρέλα και τον θάνατο που δέσποζαν στο Τρίτο Ράιχ, αφηγείται την απίστευτη ιστορία του συνθέτη Βίκτορ Ούλμαν, ο οποίος εν έτει 1943 έγραψε μια όπερα δωματίου με θέμα έναν τύραννο αφιερωμένο ολοκληρωτικά σ’ έναν πόλεμο δίχως τέλος, κάνοντας πρόβες στο πιο απρόσμενο μέρος: στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Τερέζιενσταντ. Ο δημιουργός δεν πρόλαβε να δει την πρεμιέρα του έργου του. Δολοφονήθηκε στο Άουσβιτς δύο εβδομάδες πριν την από πρώτη γενική πρόβα. Χάρη σε μια θαυματουργή αλληλουχία γεγονότων, οι παρτιτούρες σώθηκαν και το έργο έκανε πρεμιέρα στο Άμστερνταμ τον Δεκέμβριο του 1975. Από τη σκηνή ενός σύγχρονου ευρωπαϊκού Κολοσσαίου, το μήνυμα της όπερας ακούγεται πιο ηχηρό από ποτέ σήμερα, καθώς διανύουμε άλλη μια καθοριστική περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας. Χτίζοντας μια συμπαγή δομή που ωστόσο επιτρέπει την ανάπτυξη μιας εξαιρετικά ρευστής αφήγησης, αφήνοντας σε κάθε γωνιά και μια μεγάλη αλήθεια για τη φύση της ανθρώπινης ύπαρξης, και παραδίδοντας τελικά μια φωτεινή, βαθιά συγκινητική περίτεχνη σύνθεση, η ταινία υπογραμμίζει τη δύναμη που έχει η καλλιτεχνική δημιουργία να αμφισβητήσει, να μεταλλάξει και να αποδράσει από την πραγματικότητα.

Sebastián Alfie, Argentina, Spain, 2022, 76'

This allegory of the prevailing madness and death during the Third Reich, tells the incredible story of composer Viktor Ullmann, who in 1943 wrote and rehearsed a chamber opera about a tyrant bent on waging endless war in the most unthinkable place: in the Nazi concentration camp of Theresienstadt. He never saw its premiere; he was assassinated in Auschwitz two weeks after the first dress rehearsal. Thanks to a miraculous chain of events, the original score was saved from destruction and premiered in Amsterdam in December 1975. On the stage of a large European colosseum, its message is heard louder than ever. Today, at yet another important point in human history and through an intricate structure that achieves an exceptional narrative fluidity (full of nooks and crannies that speak about the nature of the human being), the film articulates in a luminous, heart-wrecking complexity the power of artistic creation to question, transform or escape reality.