Συνεχίζονται οι παραστάσεις έως 5 Φεβρουαρίου 2015
Στο Σύγχρονο Θέατρο

Πρόγραμμα 4 παραστάσεων:
Brel – Βενετσάνου – Barbara – Piaf
Κεκλεισμένων των θυρών - Το Μάθημα - Boléro
Μ. όπως…
Οικία ΑΛΜΠΑ

Το Αέναον Χοροθέατρο γίνεται φέτος 35 χρόνων και συνεχίζει να σκορπά τη μαγεία του μέσα από τις δημιουργίες του καλλιτεχνικού του διευθυντή Daniel Lommel. Τοποθετημένος από το χρόνο στο πάνθεον των 10 κορυφαίων χορευτών της γενιάς του, σολίστας και καλλιτεχνικός συνδιευθυντής στο «Μπαλέτο του 20ου αιώνα» του Μορίς Μπεζάρ, ο Γάλλος Ντανιέλ Λομμέλ μένει και δημιουργεί τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας. Φέτος, γιορτάζοντας τα 35 χρόνια του «Αέναον Χοροθέατρο», θα παρουσιάσει στο Σύγχρονο Θέατρο, από τις 5 Ιανουαρίου έως τις 5 Φεβρουαρίου 2015, μια «συλλογή» από τις κορυφαίες δημιουργίες του σε ένα πρόγραμμα από τέσσερεις διαφορετικές παραστάσεις.

Ειδικότερα, 5, 6, 7 Ιανουαρίου και 2 Φεβρουαρίου παρουσιάζεται η παράσταση «Brel - Βενετσάνου - Barbara - Piaf», ακολουθεί το «Κεκλεισμένων των θυρών - Το Μάθημα – Boléro» 12, 13, 14 Ιανουαρίου και 3 Φεβρουαρίου, το «Μ. όπως…» 19, 20, 21 Ιανουαρίου και 4 Φεβρουαρίου, ενώ η παράσταση «Οικία Alba» παρουσιάζεται 26, 27, 28 Ιανουαρίου, και 5 Φεβρουαρίου 2015.

Χορεύουν:

Δήμητρα Αντωνάκη, Φωτεινή Ασημακοπούλου, Δήμητρα Ζαχαροπούλου, Σοφία Καλπενίδου, Έλενα Κοντογόνη, Αυγή Παναγιωτοπούλου, Μαρίνα Πινιατώρου, Βιβή Σταμούλη, Αννέτα Στάχταρη, Έλενα Τσουκαλά, Ευγενία Ψωμιάδου, Άγη Κοντού, Ίρις Κοράκη, Ελένη Γιαννούδη, Γιώργος Πελαγίας, Θανάσης Σολωμός.

Ώρα έναρξης: 9:00μμ.

Λίγα λόγια για κάθε παράσταση

«Brel - Βενετσάνου - Barbara - Piaf»

ΒΙΝΤΕΟ: https://www.youtube.com/watch?v=f4q9mugJ5ls#t=11
5, 6, 7 Ιανουαρίου και 2 Φεβρουαρίου 2015.
Για 9 χορεύτριες και 2 χορευτές
Κοστούμια: Ζέφη Μπαρτζώκα
Μουσικές και τραγούδια: Jacques Brel, Barbara, Édith Piaf. Ο «Κεμάλ» του Μάνου Χατζηδάκη παρουσιάζεται σε νέα εκτέλεση από τη Νένα Βενετσάνου.

Ο D. Lommel μιλάει για τις συναντήσεις του με τις μουσικές τους: «Συνάντησα για πρώτη φορά τον Jacques Brel στο Βασιλικό Θέατρο La Monnaie στις Βρυξέλλες, την περίοδο που έκανε πρόβες για το μιούζικαλ «Ο άνθρωπος της Μάντσας», όπου ερμήνευε το ρόλο του Δον Κιχώτη. Ήταν πρόσχαρος και ανοιχτόκαρδος με τους ανθρώπους που ήταν κοντά του, αλλά κατά βάθος είχε μια ψυχή ντροπαλή και βασανισμένη. Η επαφή του με το χορό και τους χορευτές ήταν περιορισμένη, γιατί κατά βάση ήταν αφοσιωμένος στη δουλειά του. Σε αντίθεση με τον Jacques Brel, η Barbara ήταν παρούσα στις περισσότερες πρόβες μας και λάτρευε τους χορευτές του θιάσου. Απολάμβανε την κάθε στιγμή που περνούσε μαζί τους, ενώ περίμενε τη δική της πρόβα με τον Maurice Béjart, για τις ανάγκες μιας ταινίας η οποία δεν παρουσιάστηκε ποτέ στους κινηματογράφους. Αυτή η υψηλή κυρία ντυμένη στα μαύρα, με εντυπωσίαζε πάντα και έμεινε βαθιά χαραγμένη στη μνήμη μου. Συχνά, τη συνέδεα ακόμη και με την ίδια τη μητέρα μου. Όσο για την Édith Piaf, μόνο σαν θεατής είχα την ευκαιρία να εκτιμήσω το μουσικό και υποκριτικό ταλέντο. Τη μουσική του Μάνου Χατζηδάκη την αγάπησα από την πρώτη στιγμή, καθώς και τον ίδιο, που εκτός από εκτός από τη μουσική του ιδιοφυία, απέπνεε της μυρωδιές της χώρας του. Γοητεύτηκα από τη Νένα Βενετσάνου όταν τη γνώρισα, σχετικά πρόσφατα, μια μεγάλη κυρία του Ελληνικού τραγουδιού, και της ζήτησα να κάνουμε μια νέα εκτέλεση και ηχογράφηση για τον «Κεμάλ» του Μάνου, μουσικό κομμάτι που αγαπώ πολύ».

«Κεκλεισμένων των θυρών – Το Μάθημα – Boléro»

12, 13, 14 Ιανουαρίου και 3 Φεβρουαρίου 2015

Κεκλεισμένων των θυρών (του Ζαν Πωλ Σαρτρ)
ΒΙΝΤΕΟ: https://www.youtube.com/watch?v=I8arVdcCaJ8
Χορεύουν: Γιώργος Πελαγίας, Αννέτα Στάχταρη, Σοφία Καλπενίδου
Μουσική: Hyperythmique analogue pt. 2. Σπουδή tapping για σόλο κιθάρα (2007), SnoOzelanD. Ηλεκτρικό κουαρτέτο εγχόρδων (2003), Hyperythmique analogue pt.1. Σπουδή για προετοιμασμένη κιθάρα (2007), καθώς και Ηχητικές δομές του Socos rb 1974.

To «Κεκλεισμένων των θυρών» ασκούσε ανέκαθεν μια γοητεία επάνω μου και υπήρξε ένα είδος στοιχήματος με τον εαυτό μου, λέει για το έργο του Σαρτρ ο Daniel Lommel. Αφού το είχα ήδη χορέψει επί σειρά ετών στο μπαλέτο του Maurice Béjart, θέλησα να δημιουργήσω και μια δική μου εκδοχή. Ήταν αυτός ένας τρόπος για να ξεφύγω από την επιρροή που πάντοτε ασκούσε επάνω μου ο Maurice, ή για να αυτοεπιβεβαιωθώ; Ακόμα δε γνωρίζω την απάντηση σε αυτό το ερώτημα. Σε κάθε περίπτωση, η δουλειά αυτή επέφερε μια αλλαγή μέσα μου. Αναγκαστικά οδηγήθηκα προς τη χρήση ενός άλλου χορευτικού λεξικού για να μεταφράσω συναισθήματα πιο εσωτερικά, πιο ανθρώπινα, πιο λιτά…

Το Μάθημα (του Ευγένιου Ιονέσκο)

ΒΙΝΤΕΟ: https://www.youtube.com/watch?v=Jv4iCXC4PvQ#t=27
Χορεύουν: Γιώργος Πελαγίας, Έλενα Κοντογόνη, Δήμητρα Αντωνάκη, Σοφία Καλπενίδου
Μουσική: Άννα Στερεοπούλου

Για τον D. Lommel ήταν ανέκαθεν συναρπαστικό να διασκευάζει θεατρικά έργα σε μπαλέτο. Όμως ειδικά η εργασία πάνω στο «Μάθημα» ήταν ιδιαίτερα απολαυστική και οφείλεται στη συνάντησή του με τον Sǿren Olsen, τον πνευματικό υιό του Eugène Ionesco. Για την συνάντησή του αυτή, μας αφηγείται: «…Ο Sǿren μου είχε στείλει το γαλλικό κείμενο μιας παρέμβασης του Ionesco στη Δανέζικη τηλεόραση, κατά τη δημιουργία του μπαλέτου του Flemming Flindt, το οποίο ήταν βασισμένο στο έργο του. Ο Ionesco υπογράμμιζε το γεγονός πως επρόκειτο για ένα άλλο έργο, αλλά και ένα θεατρικό είδος διαφορετικό από το δικό του. Συνειδητοποίησα λοιπόν, ότι για την επιτυχία της δικής μου δουλειάς θα ήταν σημαντικό να μην περιοριστώ στην επιφάνεια του τίτλου, αλλά να αναλύσω σε βάθος την ένταση του κειμένου του Ionesco. Ανακάλυψα έτσι κάποιες οδηγίες μεγάλης ακρίβειας αυτού του ταλαντούχου συγγραφέα, σχεδόν χορογραφικές. Περιγράφει για τη σκηνή που προηγείται του φόνου, πως πρόκειται για ένα ταγκό! Από τη στιγμή εκείνη, όλα ξεκαθάρισαν ξαφνικά μέσα μου. Και για να ολοκληρώσω αυτή την ιστορία, αποφάσισα να ξαναρχίσω το έργο μου με την άφιξη μιας άλλης μαθήτριας, ακριβώς όπως είχε γράψει και ο Ionesco».

Boléro

του Maurice Ravel
ΒΙΝΤΕΟ: http://vimeo.com/44040051
Χορεύει όλο το ΑΕΝΑΟΝ Χοροθέατρο

Αυτό το ιδιαίτερο έργο, το οποίο ο Ραβέλ θεωρούσε ως μία απλή μελέτη ενορχήστρωσης, αποτέλεσε από τη δημιουργία του αντικείμενο ευρείας διάδοσης, μέχρι να γίνει, ακόμα και στις μέρες μας, ένα από τα πιο ερμηνευμένα μουσικά έργα στον κόσμο. Tο Μπολερό δημιουργήθηκε στην ‘Opera de Garnier’ το 1928, από την χορεύτρια Ida Rubinstein. Η γέννηση της μελωδίας καταγράφηκε από τον Gustave Samazeuilh, συνάδελφο και φίλο του Ραβέλ, που περιγράφει πώς ο συνθέτης του είχε παίξει ένα θέμα με ένα μόνο δάχτυλο στο πιάνο εξηγώντας του: «Η κυρία Ρουμπινστάιν μου ζητά ένα μπαλέτο. Δε βρίσκετε ότι αυτό το θέμα έχει έναν επίμονο χαρακτήρα; Θα δοκιμάσω να το επαναλάβω αρκετές φορές, χωρίς καμία ανάπτυξη, διαβαθμίζοντας όσο καλύτερα μπορώ την ορχήστρα μου. Θα μπορούσε να έχει την επιτυχία του Madelon…»

«Μ. όπως…»

19, 20, 21 Ιανουαρίου και 4 Φεβρουαρίου 2015
Μουσική: Gustav Mahler - Δημήτρης Μητρόπουλος
La Danse des Faunes: Δημήτρης Μητρόπουλος
«Adagietto» 5η Συμφωνία, μέρος IV, Gustav Mahler
«Ό,τι μου λέει η Αγάπη», 3η Συμφωνία, μέρος VI: Gustav Mahler
14 Invenzioni σε ποίηση Κ. Π. Καβάφη, μουσική Δ. Μητρόπουλου, για φωνή και πιάνο
Χορεύει όλο το ΑΕΝΑΟΝ Χοροθέατρο
Κοστούμια: Ανδρέας Κοντέλλης

Η παράσταση «Μ. όπως…» πρωτοπαρουσιάστηκε από το ΑΕΝΑΟΝ το 2011, ως φόρος τιμής για τα 100 χρόνια από το θάνατο του Gustav Mahler και τα 50 χρόνια από το θάνατο του Δημήτρη Μητρόπουλου. Ανάμεσα στους δύο άνδρες υπάρχει ένα νεύμα που τους ενώνει στον θάνατο, εκείνο του διευθυντή ορχήστρας. Οι ‘14 Invenzioni’ του Μητρόπουλου σε ποίηση Κ. Π. Καβάφη, καθώς και το τελευταίο μέρος της 3ης Συμφωνίας του Μάλερ «Ότι μου λέει η Αγάπη», προσδιορίζουν μια παράξενη μαρτυρία δύο ανθρώπων στην αναζήτηση του Απόλυτου… Μια παράσταση, με ταυτόχρονη χρήση χορού και ομιλίας.

«Οικία Άλμπα»

ΒΙΝΤΕΟ: https://www.youtube.com/watch?v=OAKg7EVeNdY
26, 27, 28 Ιανουαρίου, και 5 Φεβρουαρίου 2015.
Από το έργο «Το σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα» του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα
Μουσική: Youri Stoupel, Victoria de los Angeles, Francoise Barriere.
Χορεύουν: Θανάσης Σολωμός (στο ρόλο της Μπερνάρντα), Αννέτα Στάχταρη, Έλενα Κοντογόνη, Αυγή Παναγιωτοπούλου, Σοφία Καλπενίδου, Βιβή Σταμούλη, Δήμητρα Αντωνάκη, Φωτεινή Ασημακοπούλου, Ίρις Κοράκη, Ελένη Γιαννούδη.
Φωνή: Κωνσταντίνα Ψωμά.

Η ελεγεία του M. Hernández «Elegia a la muerte de Garcia Lorca», μας οδηγεί στον κόσμο της Οικίας «ΑΛΜΠΑ». Έναν κόσμο σιωπής και πάλης, έναν κόσμο μοναξιάς μέσα σε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα όπου μυρίζει θάνατος. Έναν κόσμο στον οποίο η Μπερνάρντα κυβερνάει σαν απόλυτος δεσπότης… Γιατί ένας άνδρας για το ρόλο της Μπερνάρντα; Απλά, γιατί με το όνομα αυτό, ο Λόρκα ήθελε να υπογραμμίσει τη δύναμη του χαρακτήρα. Πρόκειται για μια γλωσσολογική ρίζα η οποία προέρχεται από το γερμανικό «bär», δηλαδή με τη δύναμη της αρκούδας…

ΑΕΝΑΟΝ Χοροθέατρο

Το "ΑΕΝΑΟΝ Χοροθέατρο" δημιουργήθηκε το 1980, από τον Γάλλο Ντανιέλ Λομμέλ με την υποστήριξη Ελλήνων καλλιτεχνών. Με τη συνεργασία του Μίνου Βολανάκη, η πρώτη παράσταση της ομάδας πραγματοποιήθηκε στα Νταμάρια των Βράχων του Βύρωνα. Το 1982, με την υποστήριξη της Μελίνας Μερκούρη, ενσωματώθηκε στο δυναμικό του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.

Από το 1990 έως το 2002, το ΑΕΝΑΟΝ Χοροθέατρο, που όλα τα χρόνια διατήρησε το Ελληνικό του όνομα, παρουσίασε πολλά έργα με έδρα τη Γαλλία, 12 από τα οποία ανέβηκαν με τη συνεργασία γνωστών Ελλήνων ποιητών, μουσικών και χορευτών. Το ‘ΑΕΝΑΟΝ Χοροθέατρο’, στα πλαίσια του Φεστιβάλ Κορέζ στην πόλη Μπουρζ και σε περιοδείες στην Ευρώπη (Βέλγιο, Ισλανδία, Γαλλία, Ιταλία κ.α.), παρουσίασε πολλές φορές έργα με ελληνικά θέματα, προβάλλοντας στο εξωτερικό τον ελληνικό πολιτισμό και Έλληνες λόγιους και καλλιτέχνες -ποιητές, χορευτές, ηθοποιούς κ.ά.

Με έδρα πλέον από το 2002 στην Αθήνα, φιλοδοξεί να συνεχίσει την προβολή του ελληνικού πολιτισμού στο εξωτερικό. Μέχρι σήμερα, το «Αέναον Χοροθέατρο» έχει στο ενεργητικό του μια πλούσια δημιουργική πορεία με περίπου 70 έργα και 800 παραστάσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ντανιέλ Λομμέλ (Daniel Lommel)
Χορογράφος

Ένας καλλιτέχνης που ο χρόνος και οι κριτικοί τον έχουν τοποθετήσει στο πάνθεον των 10 κορυφαίων χορευτών της γενιάς του. Σολίστας και καλλιτεχνικός συνδιευθυντής στο «Μπαλέτο του 20ου αιώνα» του Μορίς Μπεζάρ, χόρεψε με σπουδαίους χορευτές όπως ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ.

Είχε προσκληθεί από τα μεγαλύτερα θέατρα της Ευρώπης και της Αμερικής και είχε χορέψει με τους πλέον φημισμένους καλλιτέχνες. Έμεινε όμως στη Θεσσαλονίκη. Στην Ελλάδα ήρθε το 1980 για ένα σεμινάριο έντεκα ημερών και τελικά έμεινε δέκα ολόκληρα χρόνια. Ο ίδιος έλεγε «άπλωσα σχοινιά από καμπαναριό σε καμπαναριό, γιρλάντες από παράθυρο σε παράθυρο, χρυσές αλυσίδες από αστέρι σε αστέρι και χορεύω».

Το 1980 δημιούργησε το «Αέναον Χοροθέατρο» που γρήγορα ενσωματώθηκε στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. ‘Συναντά’ τον Μ. Βολανάκη και τον Γ. Χατζηδάκη. Το 1981 συναντά τη Μ. Μερκούρη που του προσφέρει τη διεύθυνση του χορού στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, όπου και δημιουργεί 48 έργα.

Το 1990 ο Λομμέλ επέστρεψε στη Γαλλία και δίδαξε κλασικό μπαλέτο και αρχαίο δράμα στο Κρατικό Ωδείο της Τουλούζ και στο Κέντρο Χορογραφίας του Ζοζέφ Ρουσίλλιο, συνεχίζοντας πάντα τις χορογραφικές του δημιουργίες. Το 1996 ανέλαβε τη διεύθυνση του σχήματος χορού της Κρατικής Σχολής Χορού της Μπουρζ και την καλλιτεχνική διεύθυνση του ομώνυμου φεστιβάλ. Από το 1990 μέχρι το 2002, το ‘Αέναον Χοροθέατρο’ του Ντ. Λομμέλ παρουσιάζει 65 έργα στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Ωστόσο, η Ελλάδα τον ξανατράβηξε πίσω, αυτή τη φορά στην Αθήνα. Όπου και αν βρεθεί, όμως, αυτό που δεν αλλάζει είναι η μαγεία που σκορπά με τις δημιουργίες του. Τον Οκτώβριο του 2003, τιμήθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού, τον Οργανισμό Προβολής Ελληνικού Πολιτισμού της Πολιτιστικής Ολυμπιάδας σε ειδική εκδήλωση που διοργανώθηκε Βασιλικό Θέατρο Θεσσαλονίκης.
Πάντοτε σε αναζήτηση νέων ταλαντούχων καλλιτεχνών για τη συμμετοχή τους στις μελλοντικές του δημιουργίες, ο D. Lommel προτείνει μια άποψη σε συνεχή ανανέωση για το κλασσικό μπαλέτο του ‘σήμερα’.


Διατίθεται πακέτο εισιτηρίων αξίας 40 για 4 παραστάσεις (2, 3, 4 και 5 Φεβρουαρίου).