«Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή

Σκηνοθεσία, δραματουργική επεξεργασία και ερμηνεία του ομώνυμου ρόλου, Θανάσης Σαράντος
Την Ιοκάστη και τον Τειρεσία ερμηνεύει η Μάνια Παπαδημητρίου
Από 21 Φεβρουαρίου, στο Από Μηχανής Θέατρο

Τ Ε Λ Ε Υ Τ Α Ι Α  Π Α Ρ Α Σ Τ Α Σ Η την ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ στις 8.00 μ.μ.!

Ο Θανάσης Σαράντος με μία ομάδα εκλεκτών ηθοποιών αναμετρώνται με το συγκλονιστικό έργο του αρχαίου ελληνικού δράματος, επιχειρώντας να φωτίσουν τις αναλογίες του με το σήμερα. 

Η παράσταση που ενθουσίασε κοινό και κριτικούς για μια επιπλέον ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ παράσταση την ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ στις 8.00 μ.μ. !

Έγραψαν για την παράσταση:

«…Η παράσταση του «Οιδίποδα Τυράννου» στο Από Μηχανής Θέατρο, σε σκηνοθεσία του Θανάση Σαράντου, κίνηση του Πλωτίνου Ηλιάδη, με οδηγό τη θαυμαστή μετάφραση του αείμνηστου Μίνου Βολανάκη, έχει πίσω της πράγματι μια λεπτομερή, κοπιώδη δουλειά ανάλυσης, την οποία επιβάλλει το ίδιο το έργο σαν εργαλείο κατανόησης, όχι σαν μίζερη σκαπάνη αποδόμησής του. Η σκηνοθεσία «τετραγωνίζει τον κύκλο», εντάσσοντας αρμονικά με μαθηματικό σχεδόν κανόνα στην ιταλική σκηνή το αστυνομικό, το ψυχολογικό, το τραγικό, το θυμόσοφο στοιχείο του δράματος, προτάσσοντας έναντι όλων τη λαϊκότητά του.…»

Λέανδρος Πολενάκης

https://www.avgi.gr/tehnes/444426_o-oidipoys-horis-symplegma

«…Σπουδαία παράσταση! Αξίζει τα θερμά χειροκροτήματα τού κατενθουσιασμένου κοινού…»

Κωνσταντίνος Μπούρας

«…Ένα πραγματικό διαμάντι πολλών καρατίων η παράσταση που παρακολουθήσαμε. Πολλά συγχαρητήρια σε όλους για αυτή την παράσταση κόσμημα!...»

Μαίρη Ζαρακοβίτη

«…Επιτέλους αυθεντική αρχαία ελληνική τραγωδία.Ο Θανάσης Σαράντος ενσαρκώνει άψογα τον Οιδίποδα με μία συγκλονιστική, δυνατή και εξαιρετική ερμηνεία. Έχει την στόφα μεγάλου ηθοποιού. Μεταμορφώνεται από έναν σκληρό και αλαζόνα βασιλιά, σε έναν άνθρωπο «ερείπιο», ψυχικά και σωματικά, με τεράστια ευκολία. Η Μάνια Παπαδημητρίου, σε διπλό ρόλο. Συναρπαστική και εκπληκτική στον ρόλο του μάντη Τειρεσία, επιβλητική, αγέρωχη, δυναμική, πειστική στο ρόλο της βασίλισσας Ιοκάστης. Μία τραγική φιγούρα όταν ανακαλύπτει την αλήθεια. Επιβλητικός ο Χριστόδουλος Στυλιανού με μια καλοζυγισμένη ερμηνεία, στον ρόλο του Κρέοντα. Ιδιαίτερη βαρύτητα στην επιτυχία της παράστασης έχει και ο χορός που αποτελείται από τους άξιους Πάρη Σκαρτσολιά, Αλέξανδρο Τούντα, Βαγγέλη Ψωμά και Νίκο Πολοζιάνη, με άριστη κινησιολογία και δυναμική. Και σε διπλούς ρόλους. Άλλοτε είναι η φωνή του λαού, άλλοτε οι βοσκοί, άλλοτε σαν χορωδία τραγουδούν. Η σκηνοθεσία έχει δώσει βαρύνουσα και ουσιαστική θέση στον χορό…»

Βίβιαν Μητσάκου, Τheater Project 365

«…Εξαιρετικός Οιδίποδας ο κ. Σαράντος στην παράσταση που κοσμεί ένα λαμπρό επιτελείο ηθοποιών. Η Μάνια Παπαδημητρίου σε μια καθηλωτική ερμηνεία του μάντη Τειρεσία…»

Επί Σκηνής

«…Ένας Οιδίπους Τύραννος, φροϋδικός αλλά και συνάμα πολιτικός, δύο πτυχές του που διαδραματίζονται έντονα επί σκηνής, ένας βασιλιάς στα όρια της αλαζονείας, όπου απ’ τη μία έχει έντονο το υπέρ εγώ του και από την άλλη την πίστη του στην εκλογίκευση των καταστάσεων που πάλλονται με κοινό γνώμονα την αλήθεια, καθηλώνοντας τον θεατή.…»

Αριστέα Κοντόζογλου

«…Ο Θανάσης Σαράντος, αποδίδει εξαιρετικά τον τραγικό σοφόκλειο ήρωα, με καθαρή άρθρωση, πάθος, αλλά, και αυτοσυγκράτηση. Η Μάνια Παπαδημητρίου, πείθει απόλυτα ως Ιοκάστη, ενώ, είναι καθηλωτική ως μάντης Τειρεσίας. Και ο Χριστόδουλος Στυλιανού, απόλυτα δοσμένος στον ρόλο του, φέρει εις πέρας την αποστολή του ως Κρέοντας, σε μια παράσταση, συνολικά αξιόλογη, διαχρονική, όσο και επίκαιρη…»

Κωνσταντίνος Λίχνος, Tetragwno.gr

Υπόθεση

Ο Οιδίποδας, βασιλιάς της Θήβας, αναλαμβάνει να βρει τον δολοφόνο του Λαΐου ο οποίος, σύμφωνα με τον χρησμό, είναι υπεύθυνος για τον φοβερό λοιμό που έχει πλήξει την πόλη του. Στην πορεία, ανακαλύπτει πως όχι μόνο είναι ο ίδιος ο φονέας του προηγούμενου βασιλιά της Θήβας, αλλά και ο δολοφόνος του πατέρα του και σύζυγος της μητέρας του. Έπειτα από αυτή την αποκάλυψη της τραγικής αλήθειας, η Ιοκάστη απαγχονίζεται και ο Οιδίποδας αυτοτυφλώνεται.

Ο Σοφοκλής στο πρόσωπο του Οιδίποδα σκιαγραφεί έναν βασιλιά στα όρια της αλαζονείας, τυφλωμένο από το «εγώ» και την υπέρμετρη πίστη του στη δύναμη της λογικής  –λόγοι ικανοί να τον οδηγήσουν στην ύβρη και από εκεί στην πτώση–, και την ίδια στιγμή έναν άνθρωπο γυμνό, μόνο απέναντι στο αναπάντητο υπαρξιακό ερώτημα: «ποιος είμαι;»..

Ο «Οιδίπους Τύραννος» δείχνει εύστοχα την ικανότητα του ανθρώπου να διαχειρίζεται, στην πορεία των αιώνων, όλα τα δεινά που αποδόθηκαν σε πλανητική ανισορροπία ή θεϊκή τιμωρία, αλλά στην πραγματικότητα προκλήθηκαν λόγω της ανθρώπινης πλεονεξίας και ματαιοδοξίας».