η καρδιά μιας ολόκληρης γενιάς χτυπάει στο θέατρο Βαφείο

Μία παρέα παλιών συμμαθητών καλούνται σ’ ένα reunion στην Αράχωβα για να γιορτάσουν την Πρωτοχρονιά. Σαρανταπεντάρηδες πλέον, φορτώνονται και πάλι  τις «σχολικές τους τσάντες» και ετοιμάζονται να γιορτάσουν «όπως τότε», προσπαθώντας να βρουν το νήμα που τους συνδέει με τη νιότη τους και, για τρεις μόνο ημέρες, να ξαναγίνουν ξένοιαστοι έφηβοι.

Το reunion, αυτό το σμίξιμο των εφηβικών εαυτών τους, τους ξυπνάει τρυφερές αναμνήσεις αλλά τους φέρνει και αντιμέτωπους μ’ έναν αναπόφευκτο απολογισμό ζωής. Ευάλωτοι στις αλήθειες, προσπαθούν να εξηγήσουν τη ζωή τους, τις επιλογές τους και τον δρόμο που διάλεξαν, να κατανοήσουν την εποχή τους, αλλά και την πορεία της γενιά τους. Όμως, η αποκάλυψη ενός καλά κρυμμένου μυστικού θα αποκαλύψει τα όρια της ανοχής, της αντοχής και των αξιών τους.

Μετά τους “Επισκέπτες του Δεκαπενταύγουστου”, το νέο έργο της Άννας Ετιαρίδου είναι η βαθιά ενδοσκόπηση μιας γενιάς που νιώθει να ζει μονίμως σε αντίστροφη μέτρηση. Οι ήρωες του έργου - γεννημένοι όλοι το 1974 – είναι μια γενιά που προχωράει “αλυσοδεμένη” σφιχτά με την πορεία της χώρας τα τελευταία τριάντα χρόνια, πολεμώντας να αφήσει τη δική της σφραγίδα στην Ιστορία, δίχως όμως να μπορεί να δει καθαρά ποια είναι. Χωρίς ιδεολογικό υπόβαθρο, με ιδανικά ξεπερασμένα, γυμνοί από κάθε πίστη για ένα καλύτερο μέλλον, οι ήρωες αναμετριούνται με τους εαυτούς τους και τους συνομήλικούς τους, ψάχνοντας να βρουν απάντηση στο δύσκολο ερώτημα:

Τι θα αφήσουμε πίσω μας…;