Το Χάος και Τάξη (Ένας Φαύλος Κύκλος) είναι ένα έργο για μια γενιά που είχε περίπου τα πάντα και τα έχασε σχεδόν όλα. Που δεν σταματά να ονειρεύεται, να ελπίζει, να σπάει πλάκα, αλλά και να γκρεμίζει ότι έχτισε αφού πλέον δε φοβάται να χάσει. Για μια γενιά που τα έχει ζήσει όλα. Ή και τίποτα.

Σκηνοθετικό σημείωμα 

Μέσα από την σύντομη συγκατοίκηση των δύο κεντρικών ηρωίδων της ιστορίας παρακολουθούμε τους σύγχρονους προβληματισμούς που μαστίζουν τις νεότερες γενιές. Άνθρωποι που βιώνουν δυσκολίες αλλά έχουν την δυνατότητα την ίδια στιγμή να πάρουν μια ασφαλή απόσταση από αυτά που τους απασχολούν και να αντιμετωπίσουν την ζωή με χιούμορ και αυτοσαρκασμό. Άνθρωποι που ενώ παίρνουν τον εαυτό τους στα σοβαρά την επόμενη στιγμή δεν διστάζουν να τον αποδομήσουν μπροστά στο κοινό που παρακολουθεί σαν το τρίτο μάτι στην ιστορία. Οι ηρωίδες του έργου χτίζουν γκρεμίζοντας, σπάνε πλάκα και στο τέλος τα σπάνε γενικώς. Κι αυτό δημιουργεί την ταύτιση.