ΚΥΚΛΟΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΔΩΜΑΤΙΟΥ

Διοργάνωση: ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

L.v. Beethoven: Κουαρτέτο με πιάνο σε μι ύφεση μείζονα, έργο 16
L.v. Beethoven: Κοντσέρτο αρ. 4, έργο 58 σε εκδοχή δωματίου  

Άγνωστη μέχρι πρόσφατα, η εκδοχή δωματίου του Κοντσέρτου αρ. 4 του Beethoven, χρονολογείται στα τέλη της άνοιξης του 1807, λίγο μετά τη δημιουργία της αρχικής εκδοχής του έργου, κατά τη διάρκεια μιας παράστασης στο βιεννέζικο παλάτι του πρίγκιπα Franz Joseph Maximilian Lobkovicz, προστάτη και ευεργέτη του Beethoven. Πιθανότατα ήταν κατόπιν εντολής του τελευταίου, του οποίου η μουσική βιβλιοθήκη αντανακλά το πάθος για τα κουιντέτα εγχόρδων, η ορχηστρική παρτιτούρα αντικαταστάθηκε και μειώθηκε σε δύο βιολιά, δύο βιόλες και ένα τσέλο, προκειμένου να επιτραπεί στον πρίγκιπα να εκτελέσει τα αποσπάσματα στο βιολί ο ίδιος.
Αυτή η “μετάφραση”, όπως την ονόμασε ο Beethoven, που προορίζεται για μουσικές παραστάσεις σε πριγκιπικά παρεκκλήσια, είναι ένα από εκείνα τα πολύτιμα έργα που το ευρύ κοινό έχει στερηθεί. Έτσι δεν τυπώθηκε ποτέ, αφού δεν προοριζόταν για δημοσίευση και επομένως έχουμε μόνο χειρόγραφες πηγές.
Ήταν ο ίδιος ο Beethoven που φρόντισε να ικανοποιήσει το αίτημα του Lobkovicz. Εμπιστεύτηκε τη μεταγραφή της συνοδείας της ορχήστρας στον γνωστό Franz Alexander Pössinger (1767-1827), Βιεννέζο ενορχηστρωτή, πρώτο βιολί της αυλικής ορχήστρας, ενώ ο ίδιος αναθεώρησε 131 μέτρα που απαιτούσαν τη μεγαλύτερη δεξιοτεχνία. Στη συνέχεια, 80 από τα πιο τεχνικά σημεία αλλαγής προσαρμόστηκαν στη διαφάνεια που απαιτεί η μουσική δωματίου, χωρίς ωστόσο να επισκιάζεται η δομή της αρχικής έκδοσης.
Η συναυλία συμπληρώνεται επίσης με το Κουαρτέτο έργο 16, σε πρωτότυπη μεταγραφή του συνθέτη. Αρχικά συντέθηκε για πιάνο, κλαρινέτο, όμποε, κόρνο και φαγκότο, όμως διασκευάστηκε αμέσως από τον Beethoven σε ένα κουαρτέτο με πιάνο και έγχορδα, ένα πιο δημοφιλές μουσικό σχήμα την εποχή εκείνη.