«Οιδίπους Τύραννος» του Σοφοκλή

Σκηνοθεσία, δραματουργική επεξεργασία και ερμηνεία του ομώνυμου ρόλου, Θανάσης Σαράντος
Την Ιοκάστη και τον Τειρεσία ερμηνεύει η Μάνια Παπαδημητρίου
Από 21 Φεβρουαρίου, στο Από Μηχανής Θέατρο

ΕΙΔΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΜΕΣΩ viva.gr 10 ευρώ 

Ο Θανάσης Σαράντος με μία ομάδα εκλεκτών ηθοποιών αναμετρώνται με το συγκλονιστικό έργο του αρχαίου ελληνικού δράματος, επιχειρώντας να φωτίσουν τις αναλογίες του με το σήμερα.

Έγραψαν για την παράσταση:

«…Σπουδαία παράσταση! Αξίζει τα θερμά χειροκροτήματα τού κατενθουσιασμένου κοινού…»

Κωνσταντίνος Μπούρας

«…Ένα πραγματικό διαμάντι πολλών καρατίων η παράσταση που παρακολουθήσαμε. Θα άξιζε να παιχθεί και στην Επίδαυρο, καθώς ποιεί ήθος και πολιτισμό. Δεν κατακερματίζει το αρχαίο κείμενο. Σέβεται τον Σοφοκλή και δεν πειραματίζεται άσκοπα στο όνομα της τέχνης. Πολλά συγχαρητήρια σε όλους για αυτή την παράσταση κόσμημα!...»

Μαίρη Ζαρακοβίτη

«…Επιτέλους αυθεντική αρχαία ελληνική τραγωδία. "Οιδίπους Τύραννος" στο Από Μηχανής Θέατρο....»

Βίβιαν Μητσάκου, Τheater Project 365

«…Εξαιρετικός Οιδίποδας ο κ. Σαράντος στην παράσταση που κοσμεί ένα λαμπρό επιτελείο ηθοποιών. Η Μάνια Παπαδημητρίου σε μια καθηλωτική ερμηνεία του μάντη Τειρεσία…»

Επί Σκηνής

Υπόθεση

Ο Οιδίποδας, βασιλιάς της Θήβας, αναλαμβάνει να βρει τον δολοφόνο του Λαΐου ο οποίος, σύμφωνα με τον χρησμό, είναι υπεύθυνος για τον φοβερό λοιμό που έχει πλήξει την πόλη του. Στην πορεία, ανακαλύπτει πως όχι μόνο είναι ο ίδιος ο φονέας του προηγούμενου βασιλιά της Θήβας, αλλά και ο δολοφόνος του πατέρα του και σύζυγος της μητέρας του. Έπειτα από αυτή την αποκάλυψη της τραγικής αλήθειας, η Ιοκάστη απαγχονίζεται και ο Οιδίποδας αυτοτυφλώνεται.

Ο Σοφοκλής στο πρόσωπο του Οιδίποδα σκιαγραφεί έναν βασιλιά στα όρια της αλαζονείας, τυφλωμένο από το «εγώ» και την υπέρμετρη πίστη του στη δύναμη της λογικής  –λόγοι ικανοί να τον οδηγήσουν στην ύβρη και από εκεί στην πτώση–, και την ίδια στιγμή έναν άνθρωπο γυμνό, μόνο απέναντι στο αναπάντητο υπαρξιακό ερώτημα: «ποιος είμαι;»..

Ο «Οιδίπους Τύραννος» δείχνει εύστοχα την ικανότητα του ανθρώπου να διαχειρίζεται, στην πορεία των αιώνων, όλα τα δεινά που αποδόθηκαν σε πλανητική ανισορροπία ή θεϊκή τιμωρία, αλλά στην πραγματικότητα προκλήθηκαν λόγω της ανθρώπινης πλεονεξίας και ματαιοδοξίας».