Ο μονόλογος μιας νεαρής κομμώτριας όταν βγάζει το προσωπείο της ηθοποιού, που πάντα ήθελε να γίνει, και αφήνει τον εαυτό της γυμνό στην περιπέτεια ενός φλεγόμενου “εγώ”, εξιστορώντας χιουμοριστικά την πολυπλοκότητα των ανθρωπώνιων σχέσεων, υπό το πρίσμα ενός ερωτικού σκανδάλου. Είναι η κραυγή μιας γυναίκας απέναντι στα συναισθήματα, το άδικο, τη ζωή. Μέσα στις σκοτεινές πτυχές της, η ευχάριστη λαϊκή κοπέλα της διπλανής πόρτας, σχεδιάζει με κάθε λεπτομέρεια και εκτελεί αριστοτεχνικά το τέλειο έγκλημα, γιατί όπως ισχυρίζεται και η ίδια “όλοι μπορούν να γίνουν κακοί”. Τα ανθρώπινα πάθη είναι πάντα επίκαιρα, γιατί είναι διαχρονικά. Ο τρόπος έκφρασής τους ίσως διαφέρει. Όμως, όσο κι αν οι εποχές αλλάζουν και η τεχνολογία αναπτύσσεται με ιλιγγιώδη ρυθμό, ο πυρήνας, η ψυχή του ανθρώπου, πάντα θα πονά το ίδιο. Συνοδός στο ταξίδι της αυτό, το μεθυστικό άρωμα από ένα... “μαύρο” γιασεμί.